Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie ją posiadać.
Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie ją posiadać.
W związku z sytuacją epidemiologiczną na świecie oraz na podstawie zarządzenia Rektora Uniwersytetu Warszawskiego, odwołującego wydarzenia o charakterze otwartym do dnia 30 kwietnia 2020 r., a także w trosce o zdrowie wszystkich uczestników, niestety jesteśmy zmuszeni przełożyć XIV Konferencję CE 2020 KLIMAT DLA EUROPY: Jak zmiany klimatyczne wpłyną na naszą przyszłość? zaplanowaną na 20 kwietnia 2020 roku.
Chcielibyśmy także poinformować, że dołożymy wszelkich starań, aby konferencja odbyła się w najbliższym możliwym i bezpiecznym dla wszystkich gości czasie.
Ze względu na trudną i ciągle zmieniającą się sytuację zarówno w kraju, jak i na Uniwersytecie będziemy na bieżąco informować o nowych ustaleniach dotyczących tegorocznej edycji konferencji.
Serdecznie zapraszamy do śledzenia naszych komunikatów tutaj a także na fanpage:
www.facebook.com/CentrumDebaty
22 marca 2016 r. (wtorek) godz. 15.00
Miejsce: Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie
ul. Dobra 56/66, sala 316
Zaproszeni goście:
Współczesne media mają wpływ na politykę i poglądy, poniekąd współtworząc nasz system wartości. Dla większości obywateli to telewizja, radio, prasa, internet stanowią główne źródło powszechnej, choć wybiórczej informacji na temat aktualnych wydarzeń z kraju i ze świata.
Jednak w jaki sposób uzyskać rzetelną informację, podczas gdy każde medium przedstawia inną wizję rzeczywistości? Czy mamy media przekazujące informacje w sposób obiektywny? Jak interpretować komunikaty medialne żeby wychwycić manipulację? W jaki stopniu przepisy ustawy medialnej zmienią współczesne media? Jaki jest obraz mediów w oczach Polaków – przejaskrawiony czy odpowiadający prawdziwemu wizerunkowi?
Serdecznie zachęcamy do podjęcia debaty i wspólnej odpowiedzi na te pytania wraz z zaproszonymi ekspertami.
Wydarzenie realizowane w ramach projektu Centrum Debaty Publicznej współfinansowanego
ze środków Zarządu Samorządu Studentów UW.
18 listopada 2015 r. (środa)
Godzina: 15:30
sala 214 Centrum Europejskiego Uniwersytetu Warszawskiego (al. Niepodległości 22, II piętro)
Od początku bieżącego roku granice Unii Europejskiej przekroczyło już pół miliona imigrantów, z każdym kolejnym miesiącem uchodźców na Stary Kontynent przybywa coraz więcej. Dziś wiemy, że wszyscy stoimy u progu jednego z największych kryzysów migracyjnych od czasów II wojny światowej – kryzysu, na który nie są przygotowane ani instytucje europejskie, ani państwa członkowskie.
W Polsce debata na temat migracji jest wyjątkowo burzliwa – jesteśmy krajem, który problemów migracyjnych dotychczas nie zaznał, nie mieliśmy kolonii i nie byliśmy atrakcyjni dla migrantów ekonomicznych. Analizie nowego zjawiska i szukaniu odpowiedzi na konkretne problemy nie sprzyja również atmosfera przedwyborcza. Czy zaostrzone kontrole na granicach mogą w tej sytuacji pomóc? Jak odróżnić uchodźców od imigrantów ekonomicznych? Czy pomoc dla uchodźców realizować w Europie, czy poza jej granicami? Czy stworzymy odpowiednie mechanizmy, pozwalające poradzić sobie z problemem? Na jaką pomoc nas stać i jak realizować ludzką solidarność? Czy potrafimy reagować na różnice kulturowe i tworzyć prawidłowo funkcjonujące społeczeństwo?
Serdecznie zachęcamy do podjęcia poszukiwań odpowiedzi na te pytania razem z nami oraz zaproszonymi przez nas ekspertami:
Miejsce: PAŁAC KAZIMIERZOWSKI UW
Zaproszeni goście:
dr Małgorzata Starczewska-Krzysztoszek, ekonomistka WNE UW
doc. dr Ewa Pietrzyk- Zieniewicz, ekspert w dziedzinie psychologii politycznej INP UW
prof. Jerzy Bartkowski, członek Rady CBOS, Instytut Socjologii UW
Piotr Tymochowicz, specjalista ds. wizerunku i marketingu politycznego
dr Maciej Górecki, badacz zachowań politycznych, Instytut Socjologii UW
W środę 17 czerwca odbyła się debata: Obiecanki nad urną. Czyli wyborcze prawdy, żarty i cuda. Było to już kolejne spotkanie zorganizowane przez społeczność Centrum Europejskiego UW w ramach projektu Centrum Debaty Publicznej. Debata zakładała bliższe przyjrzenie się programom wyborczym oraz konsekwencjom składanych wyborcom obietnic.
W świetle minionej kampanii na urząd prezydenta RP jak również zbliżających się wyborów parlamentarnych, postanowiliśmy podjąć dyskusję na temat retoryki obietnic wyborczych. Nie od dziś́ wiadomo, że na realizację programów wyborczych zazwyczaj brakuje pieniędzy w budżecie, większości w Sejmie lub po prostu chęci.
Moderator Maciej Górecki rozpoczął rozważania od postawienia trzech tez, na których miała opierać się dalsza polemika. Po pierwsze stwierdził, że rozpatrywanie obietnic wyborczych jako cynicznego narzędzia gry politycznej jest mocno przesadzone. Po drugie, że z naukowego punku widzenia to, co nazywamy kampaniami wyborczymi przynosi efektywny skutek i ma znaczący wpływ, co jednak skontrastował w trzeciej tezie z wątpliwością, czy rzeczywiście tak jest, że to właśnie kampanie wywierają zasadniczy wpływ na wyborców i „czy są tym, czym są”.
Jako pierwszy głos zabrał Piotr Tymochowicz przedstawiając dwanaście argumentów przemawiających za potrzebą prowadzenia kampanii wyborczych. Tym samym podkreślał ich sens zauważając, że czasami to jedyna droga, dzięki której wyborca może poznać kandydata, jak to było w przypadku prezydenta elekta Andrzeja Dudy. Odniosła się do tego dr Ewa Pietrzyk-Zienkiewicz zwracając uwagę, że nie zawsze kampania przynosi zamierzony efekt, podając za przykład nieudaną kampanie reprezentantki Sojuszu Lewicy Demokratycznej pani Magdaleny Ogórek. Oboje jednak zgodzili się, że kampanie pomimo swojego rozgłosu przyciągają znacząco niewielką część wyborców, bo większość z nich ma upatrzonego kandydata oraz, że działania marketingowe mają znaczący wpływ na społeczeństwo. „Kampanie są tak samo ważne, jak reklama na rynku. Niestosowanie kampanii to tak samo, jak stosowanie maksymy: „sieć w kącie, a cię znajdą”. Nie prawda, nigdy cię nie znajdą- podsumował Tymochowicz.
Profesor Bartkowski natomiast, zapytany o wpływ kampanii i obietnic na sytuacje Polski w przeciągu ostatnich 20-25 lat przywołał sytuację wyboru osoby Lecha Wałęsy pomimo pełnej świadomości wyborców, że nie będzie on w stanie spełnić złożonych obietnic. Profesor rzucił również światło na konsekwencje walki na obietnice i jako główną wskazał obniżenie poziomu debaty politycznej.
Bieg dyskusji obrał zupełnie inny kierunek po wypowiedzi pani Małgorzaty Starczewskiej-Krzysztoszek, która skupiła się na realności obietnicy z minionej kampanii tj. przyznania 500 zł na każde dziecko. Wyliczeniami udokumentowała katastrofalne konsekwencje takiej reformy, proponując w to miejsce inwestycje w edukację i reformę całego systemu szkolnictwa w Polsce. Argumentowała, że inwestycja jest lepszym, bo długoterminowym, rozwiązaniem problemu niskich dochodów i innowacyjności polskiej gospodarki.
Wskazanie dr Starczewskiej-Krzysztoszek zapoczątkowało żywiołową dyskusję o kondycji szkolnictwa wyższego w Polsce i reformach systemu edukacji. Być może kolejne spotkania z cyklu CDP będą dotyczyły właśnie tych problemów. Dziękujemy wszystkim przybyłym za obecność i uczestnictwo w dyskusji. Już wkrótce kolejne wydarzenia – zapraszamy!
Miejsce: Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie
Zaproszeni goście:
Andrzej Strejlau, dziennikarz sportowy, trener piłkarski
Paweł Habrat, psycholog sportu
Tomasz Redwan, ekspert w dziedzinie marketingu sportowego i organizacji imprez sportowych
Otylia Jędrzejczak, pływaczka
W lutym zeszłego roku kibicowaliśmy polskim zawodnikom podczas XXII Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Soczi. Nasza drużyna wróciła z Rosji z sześcioma medalami, w tym czterema złotymi. Następnie podziwialiśmy sukcesy polskich kolarzy, lekkoatletów w Halowych Mistrzostwach Świata i Europy oraz zaskakujących polskich pływaków. W końcu przyszedł wrzesień i wraz z nim Mistrzostwa Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn, których gospodarzem była Polska i na których to również mogliśmy po meczu finałowym wysłuchać Mazurka Dąbrowskiego.
Polski sport w 2014 roku był bogaty w sportowe emocje, a rok 2015 także zapowiada się ciekawie. Podczas debaty rozmawialiśmy o blaskach i cieniach kariery sportowca, kompleksowym przygotowaniu trenerskim a także o kwestiach finansowania.
Marek Pietruszka jako moderator rozpoczął debatę krótkim wstępem, charakteryzując sport jako rywalizacje, ale i swego rodzaju produkt marketingowy. Z tego miejsca rozpoczęła się dyskusja na temat komercyjnego aspektu sportu.
Tomasz Redwan stwierdził, że polski sport staje się „towarem” za późno, bo dopiero wówczas, gdy zamienia się w sukces. Andrzej Strejlau wskazał na rozwiązanie tego problemu i wspominał o godnej naśladowania postawie Niemiec, które stawiają przede wszystkim na trenowanie i rozwój młodych zawodników. Komentarz ten ożywił dyskusję na temat niewykorzystanego potencjału tkwiącego w polskich zawodnikach.
Otylia Jędrzejczak poruszyła bliski jej temat związku pływackiego, który nie wykorzystał żadnego sukcesu i nie wcielił żadnego programu, który mógłby zapewnić jej godnych następców. Niemniej jednak, powołując się na program dla młodych w związku narciarskim, udowodniła, że potencjał do takich działań jest.
Jędrzejczak zwróciła również uwagę na fakt, że obecnie nie często zdarza się by trenerzy podnosili swoje kwalifikacje. Wątek ten rozwinął Paweł Habrat mówiąc, że aby uzdrowić polski sport potrzeba zmian w mentalności trenerów, ale także rodziców zawodników, którzy nie wiedzą jak pomagać dziecku i często zniechęcają swoje pociechy zbyt wygórowanymi ambicjami.
Miejsce: Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie
Zaproszeni goście:
Bogdan Góralczyk, Uniwersytet Warszawski
Żenia Klimakin, Polskie Radio
Andrzej Harasimowicz, Uniwersytet Warszawski
Piotr Kościński, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych
Moderator: Kamil Zajączkowski, Uniwersytet Warszawski
Mijający rok był trudnym czasem dla naszego wschodniego sąsiada. Od krwawych walk w Kijowie do starć w Donbasie – eskalacja sytuacji na Ukrainie zaskoczyła cały świat. Uznaliśmy, że warto zastanowić się jaki jest bilans konfliktu na Ukrainie oraz jakie skutki przyniosły ostatnie wydarzenia.
Debatę otworzyła Olena Cybuch, przedstawicielka Ambasady Ukrainy w Polsce, która podkreślała, że choć bezpośrednią przyczyną rozpoczęcia protestów było wstrzymanie planowanego podpisania umowy stowarzyszeniowej z Unią Europejską, problem, tkwi u genezy powstania państwa. Przedstawicielka Ambasady wspominała także polskie akty solidarności z Ukrainą, za które serdecznie wszystkim Polakom podziękowała.
Piotr Kościński stwierdził, że ostatni rok pokazał, że społeczeństwo ukraińskie chce decydować o swoim losie, że chce być podmiotem władzy, a nie wyłącznie przedmiotem zarządzania. Wtórował mu Zenia Klimakin mówiąc, że teraz rodzi się społeczeństwo obywatelskie i poczucie odpowiedzialności za to, w jakim kierunku idzie kraj. „Ukraińcy nauczyli się przez Majdan marzyć. Oddali życie za marzenia. Pokazali, że mają dość tego, że wszyscy kradną, że państwo jest do niczego”, podkreślał. Przedstawiciel PISM zauważył jednak, że trudno jest wypracować nową klasę polityczną. W związku z tym na Ukrainie jedyną zmianą jest zniknięcie komunistów i pojawienie się większości proeuropejskiej, co nie zmienia faktu, że część prorosyjska nadal jest obecna.
Bogdan Góralczyk ważył międzynarodowe znaczenie sytuacji, której stawka jest wysoka: „tak jak w 2008 roku, przez kryzys, doszło do istotnej zmiany w ładzie gospodarczo-finansowym, tak rok 2014 ze względu na Ukrainę i Państwo Islamskie będzie momentem zmiany układu bezpieczeństwa”. Profesor Góralczyk przekonywał, że Putin nie spocznie, jeśli nie wciągnie Ukrainy całkowicie lub na zasadzie uzależnienia. Przywołał słowa rosyjskiego prezydenta mówiącego, że „Ruś Kijowska była starsza od Rusi Moskiewskiej”.
Andrzej Harasimowicz postanowił zwrócić uwagę na drugą stronę sytuacji i zauważył, że po roku od Majdanu wystąpiło pewne rozczarowanie Ukrainą. W Brukseli panuje opinia, że Ukraina przez swoją niewydolność nie jest gotowa do wchłonięcia pomocy pieniężnej, jednocześnie nie chcąc pomocy szkoleniowej. Bez wątpienia na niekorzyść sytuacji naszego wschodniego sąsiada wpływa fakt, że Rosja bardzo sprawnie buduje jego zły PR, jednocześnie zastawiając pułapki we wszystkich państwach partnerstwa wschodniego. Bo jak podpisać umowę z państwem, które nie kontroluje swoich granic?W polemikę tych słów wszedł Żenia Klimakin mówiąc, że trudno winić Ukraińców, że słuchali się Europy i oddali Krym bezkrwawo skoro tak doradzała dyplomacja Unii Europejskiej.
Na zakończenie wszyscy goście zgodnie stwierdzili, że nie da się dalej prognozować sytuacji na Ukrainie na dłużej niż kilka miesięcy.